Я часта гасьцюю ў спрадвечных дубровах,
Каб іхнімі фарбамі, гулам напоўніць
I амаладзіць, асьвяжыць сваю мову.
Іду праз ламачча, рагацьце, карчэўе,
Праз папараці, быльнягі для замовы,
Празь лесавіковыя верасавішчы,
Празь сьвет шматгалосы, шумлівы, барвовы.
I песьню маю атуляе зноў вецер
Зялёнай лістотай і пылам суквецьця.
1977
|
|
